Aylar günler hatta saatler akıp gidiyor.
Kuzey büyürken O'nun beni kahve içmeye götüreceği zamanları hayal ediyorum.Kendi yaşımı hesaplıyorum,O'nun yaşını hesaplıyorum.Geride kalan her gün çok çabuk eskiyor artık.Merak ediyorum bu eskidende böylemiydi? yoksa yeni bir hızlı akan zaman kavramımı oluştu bende? Olabilir...Bilmiyorum.Neyse...
Bu ay başında acı bir haberle dünyamız yıkıldı.Hiç içimden gelmedi yazmak uzunca bir süre.
Şimdi Mayıs ancak Temmuzda yazabiliyorum.
Kuzey iyi.
Canım oğlum benim.
Her günümün bir anlamı var seninle...
belkide,
bu hayatın bir anlamı var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
gitmeden bir şeyler karalayın :)
E.KILIÇ