26 Mayıs 2014

17.Ay



Hem korkuyorum,hem seviniyorum.
Çok hızlı geçiyor zaman, çok çabuk büyüyorsun oğlum ya.
Ve her geçen gün biraz daha bağımsız ve özgür olmak istiyorsun.
Yürümeye başladığından bu yana içinde yaşadığımız bu ev senin için en güvenli olacak şekilde yeniden gözden geçirdik ve senin gözünden bakarak yeniden dizayn ettik her şeyi.
Her şeye rağmen içindeki her şeyi öğrenme arzusunun getirdiği merak, kaza geliyor dedi ve parmağın çekmeye sıkıştı.Yanında olmama rağmen hiç bir şey yapadım.Hızlıca kapattın çekmeceyi.
Sen ağlarken benimde elim uyuştu acıdan.
Merhem sürdük,soğuk suya tuttuk.O tırnak bir kaç gün sonra çıktı yerinden.
Bu çekmeceleri açamaman için kilit zımbırtısı aldım ama baban hala onları takacak.
O bu işi yapmayınca bütün dolapları ters çevirdim bende. Her sabah çorabını alabilmek için dolabı kendine çevirip yeniden eski haline getiriyor.Buna rağmen kilitleri takmaya üşeniyor.Neyse...
Bunun öncesinde bende sabah mutfakta elimi yaktım.İkimiz içinde şansız bir aydı sanırım oğlum.



En güzel şey ise üstüste "anne" dediğin bir video kaydı yapmak oldu benim için.
İhtiyaç hallerinde açıp açıp izliyorum,-ayy diyorum ne tatlı kendi kendime.
Maalesef devamı gelmedi tatlı oğlum.
Arka azı dişler geliyor.Sabahları kahvaltı yapmıyorsun,öğlen yemeği yemiyorsun.Bir kaç gün anne sütü dışında hiç bir şey istemedin.Üzülüyormuş insan çocuğu yemek yemediği zaman.Zorla yemek yedirmeye çalışan annelere kızan biri olarak yeniden gözden geçirdim.Belli ki haklılarmış,yinede ben seni yemek konusunda hiç bir zaman zorlamıyorum.
Ve bir kaç gündür geceleri çok sık uyanır oldun.
Havalar ısındı.Her gün seni parka götürmeye çalışıyorum ama bizim park olayımız diğer çocuklardan epey bir farklı seyrediyor.Salıncak,kaydırak hiç sevmiyorsun.Senin olayın merdiven çıkmak,özgürce koşmak ve etrafta gördüğün top,scoter,bisiklet gibi şeyler daha çok ilgini çekiyor.Hatta bende senin peşinde koşarken bir kaç kilo verdim :) Bu iyi bir şey...
Yağmurlu günlerde kaydırakların ucundaki su birinkitisiyle oynamak favori oyunun.Benimse kabusum.
Üstünü ıslattığın için eve dönmek zorunda kalıyoruz.Dönüş yolunda benimle kavga ediyorsun.İzin vermediğim zamanda büyük kavga çıkıyor aramızda.Sen baskın taraf olsan da genelde benim dediğim oluyor.Hastalanmanı göze alamam melek oğlum.
En yakın zamanda bir alışveriş olayına girmem gerekli.Pijamaların küçük gelmeye başladı.Ve yaz için bir şeyler.



Unutmadan;en önemlisi saçlarını kestirdik.Benim için çok radikal bir karardı ama daha çok babanın ısrarıyla ikna oldum diyebilirim.Saçların çok hızlı uzuyor ve uzadıkça ben önlerinden azar azar kesiyordum.Ama biraz biçimsiz uzamaya başladı.Saçların kesilince birden büyüdün gözümde.Sanki bebeklikten terfi etmiş gibi :)
Birde sertifika verdiler elimize ilk saçları başarıyla kesilmiştir diye ve kesilen saçlarından bir tutam iliştirdiler.
Hayatım boyunca saklayacağım hoş bir anı oldu.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

gitmeden bir şeyler karalayın :)


E.KILIÇ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...